Retrospekcje po raz trzeci - ogrodowe

Pogoda ostatnio popada ze skrajności w skrajność. Miałam dzisiaj wygrzewać się na rowerku wodnym, popijać piwko i generalnie się relaksować na zlocie motocyklowym w Łagowie (w zeszłym roku pisałam o tym tutaj, a dwa lata temu tutaj). Już na początku roku zaklepałam sobie wolne w pracy na ten czas. Mama została już "zamówiona" do opieki nad Młodym tak z początkiem kwietnia chyba... Jednak w wieku lat ponad 30-tu, spanie pod namiotem przy takich temperaturach nie powala atrakcyjnością. No i nie oszukujmy się - bez możliwości korzystania z jeziora, siedzenie na zlocie nudzi się tak mniej więcej po 24 godzinach. Ile można pić piwa i obłazić?

Siedzę więc dziś w domku i nadrabiam zaległości wszelakie. Czyli blogowe też ;) Dzisiaj kilka wspomnień ogrodowych. A niektóre zdjęcia nadal całkiem aktualne, więc wychodzę chyba na prostą!

Na dobry początek kwiecie wszelakie. Piękne róże, które rozszalały się w tym roku (dzięki łagodnej zimie zapewne). Szkoda tylko, że albo wykańczały ją nieustające opady albo upał. Jedno i drugie prowadziło do ekspresowego opadania płatków. Można sobie tylko wyobrazić co by się działo, gdyby pogoda tak nie szalała...

Pachnie nieziemsko. Przeprowadziła się tu z ogrodu pradziadków, więc strasznie się wkurzam jak M. przechodząc ją trąca ;)

Na przyszły rok przydałaby się jej już jakaś elegancka podpora...

Z jednej strony podsadzona jest lawendą wyhodowaną przeze mnie z nasionek kilka lat temu.

W tym roku udały mi się fuksje Tfu! Forsycje oczywiście ;) Uwielbiam ich zapach i mogłabym długie chwile spędzić pochylając się nad nimi.

Mix kolorów i radości :)

Zeszłoroczne nie dorastały im do pięt. No i w ogóle przepadły mi. Jak ostatnia sierota zostawiłam je w ziemi na zimę i tyle je widziałam. No ale trzeba się czasem uczyć na błędach...

Frezje rosną sobie wokół mojej jeżyny pachnącej kupionej w zeszłym roku w ogrodzie botanicznym.

Świetna roślinka z niej. I owoce takie śmieszne ma (jadalne). Jeśli pogoda pozwoli i się zawiążą, to na pewno Wam pokażę.

A propos jadalnych rzeczy, to ciągle coś tam podjadamy z ogródka. Pokusiłam się nawet o podebranie kilku buraczków jakiś czas temu. To było na etapie pierwszych strączków groszku ;)

Z powyższych smakołyków oraz pęczku włoszczyzny i kilku młodych ziemniaczków mieliśmy taką smakowitą zupkę :)

Te pasiaste kawałeczki to buraczki chioggia z zeszłorocznego Kąciku Badawczego (Na Ogrodowej). Również groszek z tamtego pakietu. Było pysznie!

A teraz uwaga - będzie drastycznie. Ogrodniczki na blogach narzekają na mszyce, ślimaki, a ja mam TO

W zeszłym roku zeżarły mi buraczki (dlatego w tym roku mam okryte). W tym roku najpierw dobrały się do rabarbaru, a potem polazły na mój szpinak nowozelandzki! Pisali o tych śmierdzielach w poprzednim numerze Gardeners' World. Że generalnie nieszkodliwe są, że żyją sobie w jeżynach. Ha! Pewnie kurna nie mieli za płotem takiego kłębowiska jeżyn jak ja mam! To sobie mieli pojedyncze sztuki tych tam ze zdjęcia. A u mnie są ich dziesiątki! Setki może nawet! I bądź tu człowieku mądry... Jeżyn się nie pozbędę bo a) jest to trochę rarytas i nie kupisz owoców tak od ręki; b) pozbyć się ich to walka z wiatrakami - wlazły mi już znowu na warzywnik. Wiem, że na przyszły rok oprócz buraczków muszę też okryć szpinak, a rabarbar muszę przenieść gdzieś dalej od płotu. Ale czy macie może pomysły jak jeszcze można walczyć z tym cholerstwem?? To pluskwiaki paskudne są, żeby nie było pomyłki. Śmierdzą po zgnieceniu niemożebnie...

Brr... Żeby nie kończyć takim paskudztwem, to dla odmiany piękny zapach lawendy zaklęty w obrazku ;)

Ale tak serio, serio - jak ktoś ma sposób na pluskwiaki, to ozłocę!

Pozdrawiam Was ja - zdesperowana

P.S. Jeśli ktoś przegapił, to daję znać, że poprzedni post był 3 dni temu. Szaleństwo w moim przypadku ;)