7.07.2015

Retrospekcje po raz drugi - wycieczka

Jak ostrzegałam ostatnio - przez jakiś czas w moich postach będę się cofać w przeszłość. Tą nieodległą ale jednak :)

Zastanawiałam się, czy w ogóle pisać tego posta, ale... Na kilku blogach przeczytałam ostatnio o planach wyprawy w to samo miejsce, więc chyba będzie jak znalazł :) Uwaga, uwaga - Zoo we Wrocławiu proszę Państwa.

Zoo  - z jednej strony miejsce straszne, gdzie zwierzęta w ciasnych klatkach, wybiegach itp. itd. Z drugiej strony (nie okłamujmy się) - dla większości z nas możliwość zobaczenia wielu zwierzaków na żywo. Jeszcze inna sprawa, że w zoo powinny się też znaleźć już krowy np., bo dzieciaki nie wiedzą, jak taki zwierz wygląda! We Wrocławiu małe ranczo już jest, gdzie mieszkają owieczki przeróżne, kózki, króliczki. Jakiś czas temu były również świnki. Więc dla krowy też jest szansa...

My oczywiście nie dla krowy się tam wybraliśmy (w sumie to dla tych świnek trochę), ale ciekawość pociągnęła nas tam ze względu na Afrykanarium. Ale o tym będzie pod koniec, więc zainteresowani mogą przewinąć.

Nie będzie też chronologicznie, bo motylarnia mniej więcej w połowie naszego obłazizmu nam wypadła. Ale ponieważ motyl ten był tak uprzejmy, że pozwolił podejść mi tak blisko (aparat kilka cm od niego dosłownie), to należało się wyróżnienie ;)

I obiektywnie o motylarni ode mnie. Żeby było fajnie i zrobiło wrażenie "wow", to trzeba trafić na szczyt wylęgu. Kiedy my byliśmy na początku czerwca, motyli było... kilka. Oczywiście, że ładne itp. ale na głowie nie siadały ;) No i motylarnia w Poznaniu jest fajniejsza :P Aha! Moje osobiste opinie wszystkie są w odniesieniu do zoo poznańskiego (nowego oczywiście).

Zaraz przy wejściu pooglądać można żyrafy, zebry i strusie. Plus? Te zwierzęta widać! W Poznaniu zebry to nawet podejdą do ogrodzenia i napawać się ich widokiem można. Natomiast żyrafy zazwyczaj tylko z lornetką można wypatrzyć. Minus? No chyba widzicie ten wybieg? Łysy piach, gołe pnie drzew. W P. wygląd jest bardziej zbliżony do naturalnego...

A na zdjęciu powyżej moje chłopaki po lewej i córka kuzynki. O, właśnie! Wybierając się do wrocławskiego zoo zwróćcie uwagę na ceny biletów. Indywidualne powalają. Należy jednak pamiętać, że zoo zostało przekształcone w spółkę. Aby się utrzymać - musi na siebie zarabiać. Zwierzaki coś jeść muszą ;) Z rodziną najkorzystniej wybrać się w poniedziałek. Koniec i kropka - wierzcie mi na słowo :D

Proszę Państwa, oto miś. Miś jest bardzo... smutny dziś :( Dobra - cieszyłam się, że mogę niedźwiedzie zobaczyć. Zresztą po raz drugi tam. No nie ukrywajmy - jest to atrakcja, tym bardziej gdy wiemy, że jakieś jeszcze żyją na wolności w naszym kraju. Zresztą wilki np. też są w tym zoo (piękne stwory).


Pająki, szarańcze, wszelkie robactwo, węże omijam raczej szerokim łukiem, a jak już patrzę - to z obrzydzeniem. Tak mam i już. Gady mnie nie kręcą również, ale ten kameleon był tak pociesznie kolorowy, że nie mogłam się powstrzymać.

Ale... Ten stwór był w pawilonie Madagaskaru (są tam też fajne nietoperze pod sufitem). Jak weszło tam więcej ludzi, to ilość tlenu do oddychania spadła drastycznie niemal do zera. Wychodziłam, a raczej wybiegałam stamtąd, jakby mnie stado goryli goniło ;)

Do nosorożca wybraliśmy się po słoniach. Pociesznie sobie truchtał ten akurat. Bo inne wypięły się i to dosłownie.

Straszne warunki mają. Znaczy słonie. Żal mi ich było okropnie. W porównaniu z nimi, to te poznańskie mają high life (chociaż i tak do d...). Akurat trafiliśmy na porę słoniowego lunchu. Fajne we Wrocławiu jest to, że są pokazowe karmienia zwierzaków. Na mapce jest spis wraz z godzinami i można się załapać na co ciekawsze opcje.

A już szczytem smutku był dla mnie ten osobnik poniżej. Nudzić się musiał niemiłosiernie, bo jak podeszliśmy, to podszedł i podwiesił się na wprost nas. I tak sobie patrzeliśmy na siebie w zamyśleniu. Nawet Młody umilkł i po prostu się gapił w te oczęta.


Znacie króla Juliana? U nas tydzień bez "Pingwinów z Madagaskaru" to tydzień stracony, a teksty z odcinków Młody zna na wyrywki. Tak więc król Julian rządzi! We Wrocławiu wykorzystali ten zachwyt nad królem i w trakcie pokazowego karmienia, gdy opiekunowie opowiadają o zwierzakach, to jest mowa o Julianie i jego rodzinie. I rzeczywiście dzieciaki chętniej tego słuchają (zresztą dorośli też). Lemury wyglądały na całkiem zadowolone z życia, więc ich mi żal nie było. Tak więc: Człowieki, odwiedzajcie lemury!


Poniżej paskudztwo. Ciasno mają, ale i tak się nie ruszają. Ten nawet okiem nie łypnął. Może sztuczny?


Mój własny prywatny żółwik poniżej ;) Skorupa wykonana z żywicy, a dzięki odniesieniu do Młodego (który maleństwem już nie jest) wiadomo jakie to olbrzymy potrafią być.

Mała dygresja... Gady, płazy, motyle i robactwo w jednym pawilonie są. Koło Bramy Japońskiej bodajże. Pawilon bardzo ładny... z zewnątrz. Ale w środku aż krzyczy o zmiany i woła o pomstę do nieba. Mam nadzieję, że za kilka lat najpóźniej jakieś zmiany zostaną przeprowadzone.

Na samym końcu wybraliśmy się do Afrykanarium. Czerwiec to akurat czas wycieczek szkolnych (no bo komu chce się uczyć jeszcze) i tych było po prostu pełno! Niech was jednak nie przerażą kolejki wycieczkowe przy wejściu głównym do zoo (tylko tam bilet rodzinny można kupić). Wchodzą one zazwyczaj na bilet grupowy i są wpuszczane przez osobną bramkę. "Normalny" człowiek podchodzi sobie spokojnie do tych z czytnikiem i już.

Wracając do Afrykanarium. Kolejka od rana była taaaaaaaaaaaaaka - właśnie przez te grupy wycieczkowe. My więc sobie obeszliśmy prawie całe zoo i dopiero potem ruszyliśmy na główny (w sumie) punkt programu. Na szczęście kolejka  przesuwała się bardzo sprawnie ;)


Ryby - super. Żółwie też. Płaszczki - świetne. Z większymi zwierzami zgrzyt.

Wybieg takiego hipopotama powiedzmy, że wystarczający, ale - betonowy! Czy jakaś insza sztuczność. Nie dało się kurna piaszczystego / ziemnego nasypu zrobić? A jakaś zieleń? Też by nie zaszkodziła. Jakieś pale pseudodrzewne były tam ustawione i kiedyś nawet liście miały. Ale jak my byliśmy wszystko suche i smutne. A tak niewiele do poprawy potrzeba! Tym bardziej, że kawałek dalej, w strefie Kongo, jest piękna roślinność i zielone (żywe) ściany. No więc jakieś szuwary chyba można by było?

Poniżej miejsce, do którego wszyscy pędzą - tunel pod wodą. Nie zdziwcie się - on bardzo króciutki jest! Ale efekt przepływających nad głową płaszczek i żółwi - bajera :D

Chyba trochę widać, że już wymęczona za wszystkie czasy byłam? :D

I już zupełnie na sam koniec - syrenka :D No prawie... Rodzina manatów należy do rzędu syren.

Na pierwszy rzut oka pomyślałam, że bardzo mało miejsca mają, ale... To są straszne leniuchy i właściwie cały dzień tylko jedzą. Powolne, ogromne łakomczuchy. Na wolności narażone na wyginięcie. Łatwo padają łupem kłusowników przez tą swoją powolność :(

Żeby nie było, to w Afrykanarium są jeszcze inne zwierzaki, w tym np. pingwiny z Madagaskaru :D Ale naprawdę nie miałam siły wyjmować aparatu za każdym razem. Tym bardziej, że do upilnowania miałam Młodego, córę kuzynki i... męża ;) Poza tym post i tak wyszedł znów długaśny. A następne czekają w kolejce przecież.

Mam nadzieję, że ta garść informacji przyda się komuś w ten wakacyjny czas. Bo podsumowując, to mimo wszelkich niedociągnięć i smutku jakie zoo w sobie zawiera, to warto. Nawet Ci z okolic Poznania niech się tam wybiorą. Bo w naszym zoo aż tylu zwierzaków (gatunków) nie ma...

P.S. Następny razem powrót do ogrodu ;)


21 komentarzy:

  1. Fajna relacja. Miałam w planach ze Sprężynka się wybrać więc jak się zdecyduje to jeszcze raz prześledzę ten post. A Lew był? Bo Ula chce do Lwa, a u nas nie ma :/
    P.S. Też mam to niemiłe uczucie kiedy patrzę na pozamykane zwierzęta, dlatego nasze Poznańskie Nowe Zoo nawet mi się podoba. Wprawdzie jest duże prawdopodobieństwo, że niedjrzymy z odległości wszystkich gatunków, ale za to czuć przestrzeń.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jest, jest lew. Razem z towarzyszkami życia ;) Jak się będziesz wybierać, to służę wszystkimi info ;) Łącznie z cennikiem i jakością jedzenia na terenie zoo :D A poznańskie zoo niby przestrzeń ma, ale to tak raczej dla uspokojenia naszych sumień, bo to wszystko i tak stanowczo za mało... Wiadomo - dobre i to.

      Usuń
  2. To jest moje ZOO z dzieciństwa:) Uwielbiałam tam jeździć, i moją Zuze też woziłam...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To teraz musicie się wybrać do Afrykanarium jeszcze ;)

      Usuń
  3. Piękny ten motyl na pierwszym zdjęciu, no i żółw robi wrażenie :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Motyla Młody nawet dał radę pogłaskać :) A w skorupę sama chciałam wskoczyć, tylko tak trochę głupio mi było :D

      Usuń
  4. Anulka, zachwyciłaś mnie akwarium:) Moje najbliższe zoo to Płock ew Warszawa ale nie bywam zbyt często:) Pozdrowienia dla wspanialej rodzinki

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. My odwiedzamy zoo z racji zainteresowania tematem Młodego. Pewnie za jakiś czas mu przejdzie... Chyba wszystkie dzieci przez to przechodzą ;)

      Usuń
  5. Anulka,
    thank you for the nice walk! I love animals!!!
    Happy days
    Elisabeth

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Thank you. I wish only that these animals were happier...

      Usuń
  6. We wroclawskim ZOO bylam...jak bylam w podstawöwce i to w tych nizszych klasach....
    A wiec..minelo juz pare lat...
    Bardzo lubie takie wycieczki!
    Ostatnio bylam w Hannoverze.Tam to dopiero zwierzeta widac!!!
    Choc z pewnoscia wroclawskie nie rozni sie wiele od hannowerskiego.

    Ten tunel pod woda to raczej nie dla mnie-podziwiam Cie za odwage...!!!

    Pozdrawiam serdecznie))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj popatrzałam na zdjęcia z hannoverskiego i jednak wrocławskie się różni. Poznańskie zresztą też... Jednak brakuje jeszcze w Polsce wyobraźni przy urządzaniu wybiegów... Być może z czasem się to zmieni :)
      Tunel jakoś strachu nie wzbudzał. Chociaż M. bardzo dokładnie się przyglądał jakiej grubości są ścianki, jak są łączone itp. ;)

      Usuń
  7. A właśnie w niedzielę moja rodzinka była we Wrocławiu w ZOO.

    OdpowiedzUsuń
  8. Nawet ostatnio myślałam , żeby się tam wybrać :-) Twoje zdjęcia ze zwierzakami bardzo zachęcają do odwiedzenia tego Zoo :-)))) Pozdrawiam :-) Dorota

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Żeby zobaczyć zwierzaki - polecam. Ale to są w większości niestety bardzo smutne zwierzaki :(

      Usuń
  9. super wycieczka, my też lubimy zoo, nasze krakowskie moze nie jest tak wypasione, ale mamy swoje ulubione miejsca . całuski

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja za zoo nie przepadam. Ale z dzieckiem raczej nie ma wyboru ;) Chociaż czasem coś zachwyci - jak np. rybki z rafy :)

      Usuń
  10. Pozdrowienia dla całej Rodzinki :))

    OdpowiedzUsuń
  11. Piękne zdjęcia, takie wspomnienia warto na pewno pielęgnować i taki post to dobry pomysł moim zdaniem. Ja też często wracam pamięcią do fajnych momentów z przeszłości. A podobnego motylka widuję często w moim ogrodzie, nawet myślę czy na https://florexpol.eu/ nie kupić sadzonki rośliny które motyle tak lubią.

    OdpowiedzUsuń

Dziękuje za Twoją wizytę i komentarz :)