Na przełomie.

Na wstępie moje posta (lol - kto ma skojarzenia z j.polskim?) ostrzegam, że będzie przeładowany. Zdjęciami, emocjami, wywnętrzaniem się. Będzie też chaotyczny, bo o wszystkim chcę napisać od razu. Ale i tak wiadomo, co jest najważniejsze od wczoraj - śnieeeeeg! ;)

Standardowo nie było mnie przed Świętami i zaraz po. Standardowo czas był wysoce remontowy u nas. Czas kupienia mebli do kuchni (dzięki mojej mamie) i szykowania jej jako tako do kolejnej Wigilii w naszym domu. Ja się bardzo cieszę z tych Świąt obchodzonych u nas, ale marzę już o takich, kiedy nie będzie wielkiego sprzątania, wynoszenia kartonów rzeczy przeróżnych do piwnicy, kładzenia płytek itp. itd. Kiedy będę mogła pokazać Wam szersze (o ile to możliwe w naszym metrażu) kadry.

Niestety to jeszcze nie teraz ;) Teraz nawet czasu na zdjęcia nie było. Choinka tak na szybko z nową witrynką (drzwiczki nawet nie wyregulowane jeszcze) i nie pomalowaną jeszcze ścianą w tle.

Ekspresowa ozdoba kozy, która w tym roku odpoczywa (trzeba nową przedłużkę do komina wmontować).

Na choince dwie nowości:

Bombka kupiona na mikro jarmarku w naszym miasteczku.

Choinkę ubieraliśmy w mega ekspresowym tempie w poranek wigilijny. Upiększona została dopiero po Świętach.

I właśnie janczary zostały kupione zaraz po Świętach na wyprzedaży w Empiku. Z 30zł przecenione na 3zł (za całe opakowanie) - no nawet ten brokat mi nie przeszkadzał w tym momencie ;)

Cała reszta tradycyjnie już tak samo od kilku dobrych lat...

Tak po prawdzie, to myślałam, że pojawię się jednak przed Wigilią z życzeniami dla Was. Ale 21-go zeszła ze mnie cała para. Wszystkie plany, radości uleciały. Cała magia prysła. Jeden telefon od mamy, szybkie zerknięcie niedowierzające do neta i odechciało mi się. Zmarł ojciec Góra. Ojciec Jan. Ten, z którym słowa nigdy nie zamieniłam poza "Szczęść Boże", ale który tak wymagał, że się człowiek spinał by Jego standardom dorównać. Ten, z którym w ostatnią niedzielę Adwentu śpiewało się na całe gardło calutkie Adeste Fiedeles. Zabolało. Nadal boli.

W swojej książce napisał tak: "A gdy świat, który tworzy się wokół nas i w nas samych pewnego dnia się rozpadnie, to przecież zostaną oni, ci, którzy zechcieli wziąć cząstkę mojego świata, jakiś szczegół lub kształt mojej własnej miłości i uczynić go swoją własnością. A zatem nie umrę, ale żył będę, bo są tacy ludzie, którzy rodząc się do swojego świadomego życia, narodzili się  przeze mnie. Tak oto z wolna moja samotność została zamieniona na miłość. Podobnie zresztą moja wolność. Nie jestem już sam.". I ja jestem tym onym, tym i takim...

Uff... Otrząsnąć się. Kto zrobił zdjęcie bożonarodzeniowemu księżycowi? Był... kosmiczny ;) Taki widok z naszej łazienki:

Przy okazji - jedyna dorodna brzoza w mojej brzezinie ;)

I brnąc dalej ku optymistycznym sprawom - ten Nowy Rok taki ma właśnie być. W moich planach i marzeniach. I ten śnieg noworoczny to wg mnie dobra wróżba ;) Ręka do góry w kim się nie obudziło dziecko na widok pierwszego śniegu tej zimy (nawet jeśli mieliście wcześniej)?

Teraz bym mogła mieć powtórkę ze Świąt ;)

Perukowiec w tym lekkim puchu wygląda pysznie ;)

Nawet warzywnik niczego sobie ;)

A jak tam  Sylwester u Was? U nas bardzo na relaksie, nostalgicznie, prawie piżamowo ;)

Aha! Kretowata u siebie wspominała o nowym świeckim zwyczaju - wrzucaniu fotek żarcia z imprezy sylwestrowej co 20  minut na fejsa. No mam tylko jedną, ale i tak Wam pokażę :D

Byliśmy tylko we trójkę, więc raczej skromnie. Jeszcze skrzydełka pieczone na ostro były. Ale tak przy okazji polecam Wam to zielone pseudo sushi. Ogórek obierakiem do warzyw w cieniutkie pasy zrobiony, serek Philadelphia i wędzony łosoś. Co i jak dalej łatwo zgadnąć. Pyszne, chrupkie, w sam raz na imprezki ;)

A dziś sobie siedzę, w końcu ogarnięta (jako tako), nadrobiłam zaległości u Was i spokojnie mogę snuć plany (a raczej marzenia) na przyszłość ;) Przy choince, która miło do mnie mruga.

I będzie mrugać "jak Pan Bóg przykazał" do Matki Boskiej Gromnicznej! Obstawiam jednak kilka blogów, które lada dzień z wiosną wypalą :P Ale takie rzeczy to nie u mnie - kto zagląda dłużej ten wie.

A teraz z Gwieździstym pozdrowieniem, życzę Wam pomyślności, zdrowia, dystansu do siebie i świata, poukładania priorytetów i spełnienia marzeń tych małych oraz kilku dużych.

Przy okazji dziękuję za wszystkie życzenia noworoczne (na świąteczne udało mi się na bieżąco odpisywać).