Muffinki i tajemnice

   Tyle się napatrzyłam na przeróżnych blogach na słodkie pyszności, że w końcu nie wytrzymałam i sama się wzięłam. Trzeba w tym miejscu zauważyć, że ja i robienie słodkości nie mamy ze sobą po drodze. Mięsa to i owszem - mam w swoim dorobku te "podstawowe", ale też kaczki, gęś (pyszna była), bażanta czy sarninę. I one zawsze jakoś wychodzą. Za to słodkie to nie bardzo... No ale rozpakowałam "ślubnego" robota i tak mnie kręci, żeby wszystkie funkcje wypróbować ;) Na pierwszy ogień poszedł pasztet cukinii wg przepisu Marianne. Smaczny całkiem, a już pełen szok, że mojemu M. bardzo smakował!

Wracając jednak do muffinek :)

 Przepis pierwszy lepszy znaleziony w sieci przerobiony i wzbogacony moją inwencją twórczą ;)

125 g miękkiego masła utarłam z 1/2 szklanki cukru pudru (jakoś tak strasznie dużo zalega go w domu, więc postanowiłam zużyć) na w miarę puszystą masę. I to już było dla mnie pyszne :D Robot jednak działał dalej, więc hop dwa jajka i potem mąki 1 i 1/4 szklanki, łyżeczka proszku do pieczenia (ale chyba przydałoby się ciut więcej) i pół szklanki mleka. W tą masę wrzuciłam pokrojone śliwki i trochę poszatkowanej czekolady deserowej (życzenie Młodego). Napełniłam 12 foremek i do piekarnika na 20 minut w 160 stopniach, a potem jeszcze 10 minut w 170. Nie za słodkie lecz w sam raz i nawet jadalne ;)

No tak, ale nie o tym miało być tak właściwie. Dwie miłe sytuacje mnie spotkały ostatnio (i chwała sprawczyniom za to, bo bym oszalała niedługo). Najpierw ta druga...

Przyjechałam sobie do domu rodzinnego w ostatni piątek ojca połamanego doglądać, a tu w skrzynce zawiadomienie o paczce. Wszystko fajnie, tylko nazwisko jakieś nie za bardzo (nawet nie podobne do mojego, ale imię się zgadzało). Pomyślałam, że jak nic jakaś pomyłka i z musu właściwie w poniedziałek podjechałam na pocztę. A tu taki szok! Dusia z bloga Syndrom Kury Domowej, z którą miałam "pszczołową" wymiankę zrobiła mi wspaniałą niespodziankę. Na jej blogu już od paru dobrych wpisów zachwycam się jej wrzosami. No bo lubię te krzewinki bardzo i chciałabym ich mieć caaaałe pole :) I ta wspaniała kobieta cichaczem podesłała mi 3 sadzonki na dobry początek mojego wrzosowiska! Zatkało mnie po prostu i wzruszyłam się :) Ale ze zdjęciami poczekam aż zajmą należne im miejsce.

No i druga bardzo miła sprawa, to wyróżnienie od wspomnianej już dzisiaj Marieanne z bloga Nad Narwią...

Bardzo Ci dziękuję za to wyróżnienie. I mam nadzieję, że trochę mnie zmobilizuje ;)

Z wyróżnieniem wiąże się ujawnienie 7 tajemnic o sobie. Hmm...

1. Podjadam różne niezdrowe paskudztwa i popijam piwkiem o bardzo późnych porach siedząc przy komputerze.

2. Zaginam rogi kartek w książkach i jakoś trudno mi się na zakładki przerzucić.

3. Skoro o książkach mowa, to namiętnie czytam historie ze Świata Dysku Terry'ego Pratchett'a.

4. Jestem niereformowalnym mięsożercą i to odkąd pamiętam :)

5. Zamartwiam się wszystkim i często spać przez to nie mogę - no głuptas ze mnie.

6. Organicznie brzydzę się uprawianiem sportu - jako wysiłek dla zdrowia uznaję tylko pływanie, łyżwy i łażenie po górach.

7. W swoim domu mam hopla na punkcie segregacji śmieci.

Teraz powinnam nominować kolejnych 7 blogów, ale wszystkie dziewczyny, które podczytuję zasługują na to wyróżnienie. Zresztą większość już je otrzymała :) Sprawę tę odkładam więc "na potem" ;)

I na koniec jeszcze jedno ujęcie z "mojego" lasu.

Jutro znów się z Młodym wybieramy i może łaskawie jakieś grzyby będą w końcu. Tzn. wybierzemy się pod warunkiem, że chłopię moje nie będzie gorączkowało znów w nocy. Tak, tak - dostarczył mi atrakcji, byliśmy u lekarza, a ja opróżniłam portfel w aptece. Bo wszystkie leki oczywiście przewiozłam już do nowego domu... Odpukać - nic poważnego, ale jak to mówią: jak nie urok to sraczka (za przeproszeniem). Ciekawe kiedy trochę spokojniej będzie?