Chilli Fiesta i któż by się spodziewał

że to właśnie dzisiaj powrócę na blogowe łono? Bo na pewno nie ja :D Od kilku dni zbieram się i zbieram. Czemu mnie nie było? Wcale nie życie, chorowanie itp. (chociaż też się trafiło), tylko prozaiczna praca. Szykowanie folderów edukacyjnych i ulotek o tematyce eko tak mnie przykuło do komputera, że w domu nie mogłam już na niego patrzeć. Na szczęście było minęło, nadrabiam zaległości u Was (prawie wychodzę na prostą) i powoli myślę o Świętach.

Zanim jednak zbliżymy się do chwili obecnej (co nastąpi pewnie w okolicach Świąt właśnie) czekają Was (i mnie) trzy posty z przeszłości. Dzisiaj ten pierwszy...

Chilli Fiesta 2016 - z wizytą u Kasi i Andrew Bellingham

 

Dawno, dawno temu - bo we wrześniu; za siedmioma górami i siedmioma jeziorami - bo na Kaszubach, Kasia i Andrew urządzili drugą już Chilli Fiestę dla wszystkich chętnych. A że ja do Kasi zawsze chętnie, to sterroryzowałam moich chłopaków i bladym, bardzo mglistym świtem (no... prawie świtem) ruszyliśmy w drogę. Na trasie pogoda zapowiadała się mega paskudnie, ale gdy dojechaliśmy... (Uwaga - lokowanie produktu zwanego słońce i upał.)

Aha! Dwa słowa wyjaśnienia w sprawie zdjęć. Bo mogliście już je widzieć u Kasi - zostałam nadwornym fotografem. Zresztą nie tylko, bo Kasia była taka kochana, że pozwoliła mi pomagać w trakcie imprezy - dziękuję za zaufanie :)

Wracając do tematu imprezowego. Przybył cały przekrój pokoleń.

Dzieciaki zostały wciągnięte w różne zabawy przez animatorkę,

(Na zdjęciu moje dziecię, które nie mogło mi wybaczyć, że poprzednim razem byłam u Kasi bez niego.)

a dorośli mogli w tym czasie wysłuchać Kasi.

W czasie, gdy było robione powyższe zdjęcie było już baaardzo gorąco. Przez całe lato nie wysmażyłam się tak, jak przez ten jeden wrześniowy dzień u Kasi. Każdy kawałek cienia był okupowany ;)

W jednym takim cienisty zakątku Bure Misie wystawiły swoje pyszne sery i przetwory.

Ile by nie przywieźli ze sobą na sprzedaż, to i tak u Kasi rozejdzie się wszystko. Tym bardziej jak przyjedzie pewna Aga z mężem, który wykupi wszystko co zostało :D No i ja - nie mogąca opanować się przez kupnem serów wszelakich. Ale są tak pyszne...! Nie ukrywam, że wiadomość, iż pojawią się Bure Misie z serami, była dużym motywatorem, dla tej kilkuset kilometrowej wyprawy ;)

(Ich sery i inne pyszności można też kupić on-line - tutaj.)

Na Chilli Fieście nie dość, że pięknie i super atmosfera, to jeszcze do tego pysznie. Andrew jak zawsze zaszalał w kuchni i przygotował pyszności dla głodomorów. Czyli chyba dla wszystkich, bo nie sposób oprzeć się pachnącym potrawom, przyrządzonym niemalże w całości z plonów ogrodowych.

Etatowy pomocnik Kasi, czyli Ewa wydaje pyszne jedzonko. A na dole zdjęcia, pod szklaną kopułą widać muffiny z miechunką jadalną - rewelacja! Specjalnie dla tych muffinek będę ją uprawiać w przyszłym roku.

Dla tych wolących na ostro - chilli con carne z domowym coleslawem  i salsą pomidorową (u góry). A w wersji łagodnej (poniżej) makaron z pesto, sałatką z buraków i... nie pamiętam :D Coś z pomidorami. Jak spróbowałam tej sałatki buraczanej, to moje kubki smakowe i zmysły odpłynęły - być może dlatego nie zarejestrowałam, co jeszcze mam na talerzu :D

Po jedzeniu "pół godzinki dla słoninki", a niektórzy odbywali rozmowy kuluarowe :) Albo tajne narady? ;)

Z pełnymi brzuchami potoczyliśmy się w kierunku tunelu, gdzie rośli bohaterowie fiesty.

Słów kilka od Kasi o uprawie i innych tajnikach ekoogrodnictwa.

Oraz próbowanie przetworów z chilli - chutney i galaretka z chilli. Polecam zwłaszcza to drugie. W ostatnim wpisie u Kasi możecie zresztą znaleźć więcej przepisów na wykorzystanie papryczek - tutaj. Ja na pewno skorzystam, bo jeszcze nie opanowałam mojej klęski urodzaju :D

Kiedy Kasia opowiadała, ja szpiegowałam w tunelu ;)

Nie szkodzi, że taki tunel zająłby mi 1/4 działki. Mogłabym mieć :D Tam sezon nigdy się nie kończy!

Niestety nadeszła w końcu pora tego pięknego dnia, gdy trzeba było zbierać się do domu... Z ciężkim sercem (bo nie chce się wyjeżdżać z tak pięknego miejsca, gdzie ludzie są tak sympatyczni i kochani) nadeszło pożegnanie.

Trzy styrane słońcem kobiety, czyli Kasia, Aga i ja (oraz dziecię Kasi, moje i cień mego męża).

Ta siateczka mało malownicza w moich rękach, ale Kasia-wariatka zaczęła już obdarowywanie mnie. Dostałam nawet pyszne jajeczka od kurek Kasi :D

Ostatni rzut okiem...

... i w drogę. Na pewno wrócę w kolejnym roku :)

A po powrocie jeszcze długi czas mogłam cieszyć się pięknym bukietem z ogrodu Kasi.

... który atakował nas potem strzelającymi kulkami nasion :D

***

Na dzisiaj to tyle. Kolejny post będzie o naszym mini urlopiku w Karkonoszach. Wiem, że niektórzy czekają. I to czekają już bardzo długo. Wpis będzie w kolejny poniedziałek :)

Aha! Jak ktoś jest chętny, to jeszcze można się załapać na wymianę nasion- ja też się wystawiam m.in. ze swoim chilli. Zapraszam tutaj - Na Ogrodowej.

A teraz ściskam Was cieplutko (bo mrozik trzyma).

Ania