Do czego służy szydełko? + ogrodowy raport

Krótka historia z życia naszego wzięta. Do czego Waszym zdaniem służy szydełko? U nas dość często służy do wyjmowania małych klocków lego z dziur na śruby w łóżeczku Młodego. Jak się okazuje nie tylko w tym celu szydełko współpracuje z lego. Parę wieczorów temu Młody oglądając bajkę bawił się bezmyślnie jednym klocuszkiem (takim okrąglutkim), a ja mu herbatę w kuchni szykowałam. I nagle zawołanie, które zwatowiło mi nogi: "Mamo, utknął mi klocek w nosie i nie mogę oddychać!". Jak miło, że nie padłam z wrażenia na miejscu ;) Pędem na ratunek i: wydmuchiwanie nic nie dało. Patrzę do środka - cholerstwo tkwi już dość głęboko. Błyskawiczna wizja jechania do szpitala (godzina 20-ta, ja już myśląca o ciepłym łóżeczku) - o nie! Tylko czym wyciągać?! Pęseta nie sięgnie i nie złapie. Ta-dam! Chwyciłam latarkę i szydełko 3mm. Młodego tak zmroziła ta wizja, że ani drgnął. A ja wprawnym ruchem lekko półobrotowym do nosa i dawaj. Udało się! Jeszcze tylko szybko winko dopadłam, żeby nerwy ukoić ;) Tak więc - pielęgnujmy rękodzieło w domach naszych!

***

Jakby ktoś jeszcze nie zauważył, to wiosna pełną gębą. Przez różne przypadłości chorobowe i pogodowe z pracami ogrodniczymi nadal w tyle jestem, ale wczoraj udało mi się co-nieco nadgonić.

Przede wszystkim zebrałam się na odwagę, by przyciąć papierówkę. Czytałam już od stycznia jak się do tego zabrać, naoglądałam się dziesiątki schematów, ale obawa była. Jednak chęć ratowania drzewka wzięła górę. Przez wiele lat papierówka była przesłonięta wielgachnym krzaczorem jaśminowca. Niemal zero dostępu do słońca. Jabłonka radziła sobie jak umiała i wypuściła gałęzie w górę, ale ile można. Krzaczor już przed zimą został wycięty w pień a na wiosnę należało drzewko ciut odmłodzić. Póki co delikatnie, żeby szoku nie doznało. Jakoś poszło i jestem z siebie dumna :)

To mój zestaw młodego sadownika.

A to już omawiana papierówka:

 Wprawne oko zauważy, że jeszcze sporo trzeba przy niej zrobić, ale na ten rok cięcia jej wystarczy - naprawdę spora gałąź z góry poleciała.

W ciągu ostatnich dni rozochociły się moje krokusy wysadzane jesienią na wrzosowisku.

Liczę na to, że rozkręcać się będą w kolejnych latach.

W ta wielka piękność uchowała się na tej rabacie gdy ją zakładałam - piękna niespodzianka.

Odkryłam też w ogrodzie dwa miejsca z przylaszczkami (że to przylaszczki do dzięki Magdzie z Barw Ogrodu wiem teraz). Cudne fioletowe kwiatuszki (chociaż na zdjęciu niebieskie wyszły) - mam nadzieję, że będą się rozrastać.

Ciekawe, czy kiedykolwiek się tego śniegu styropianowego pozbędę z ogrodu...?

A na koniec muszę się Wam pochwalić, że końcu pierwsze nasionka posiane. Wczoraj z Młodym zagospodarowaliśmy inspekt, który Połówek sklecił mi ze starego okna. Jestem bardzo, bardzo szczęśliwa i ogromnie Ci Mężuniu dziękuję za niego :)
W sumie niezbyt dużą przestrzeń udało nam się podzielić tak, że są i marchewki, i rzodkiewki, i natka, i szczypiorek, i sałata, i szpinak, i koperek. Wszystko z myślą o podskubywaniu przez Młodego, a nie do szerszego wykorzystania ;)

Wykorzystaliśmy kolorowe patyczki z opisem gdzie co jest, żeby nawet Połówek się potem zorientował co to za roślinki ;)

Mam nadzieję, że dzisiaj też nam się uda coś ogrodowego popełnić, chociaż po wczorajszej walce z piłą mam zakwasy w rączkach ;)

Ściskam ciepło razem ze słońcem i przypominam spóźnialskim o candy :)